Met de Bende naar Beatrijs

Op pad met de bende

Lang, lang geleden (lees: vorig academiejaar) had Evi het mooie idee op poten gezet om een keertje samen naar voorstellingen te gaan waarin Middelnederlandse verhalen werden vertolkt in de theaterkunst. In totaal ging de bende ‘Nederliefde’ maar liefst twee keer op pad, maar slechts voor één van die beurten ging ik mee. Iedereen heeft zowat over de eerste voorstelling, die over Van en vos Reynaerde, geschreven. Ik ben dus hier om het verhaal van de tweede theatervoorstelling na te vertellen, namelijk de voorstelling over Beatrijs.

 

Tezamen in teleurstelling

Ik moet eerlijk toegeven dat ik hoge verwachtingen had opgebouwd dankzij het vele lof voor Van den vos Reynaerde. Ik ging ervan uit dat als de eerste voorstelling zo goed was, dat de tweede dat ook wel moest zijn. Of dat ook werkelijk zo was, valt te bespreken. Ik denk dat ik voorzichtig mag zeggen dat Van den vos Reynaerde er nog steeds op de top uitkomt voor de meesten van ons clubje. De voorstelling zou een kort uurtje en een kwartier duren, maar in de werkelijkheid was de voorstelling ietsje later begonnen en véél vroeger gestopt.

“Nu al?”

“Was dat het?”

“En de rest dan?”

Ik kan tot op heden nog geen gedachten lezen, maar deze vragen stormden zo luid in de hoofden van de kameraadjes rondom mij dat ik ze bijna kon horen.

Toch was dat net het gezellige aan een keer met vrienden op stap gaan: we bleven nog wat hangen samen en hadden dus zo de mogelijkheid om meteen onze ervaringen te delen. Meestal is dat iets wat ik hield voor op de blog of voor mezelf hield. Deze keer had ik de volledige ervaring van een theatervoorstelling.

Grappig genoeg kwam er één hoogtepunt uit dat gesprek, namelijk het debat of een bepaalde scène opzettelijk misging of per ongeluk in het honderd liep. Blijkbaar was dat het interessantste dat we oppikten van de voorstelling.

Natuurlijk konden we niet zonder antwoord gerustgesteld zijn. Evi en Gert namen het heft in eigen handen en spraken de actrices erop aan… En ik bleek fout te hebben gegokt. Het leek zo oprecht dat ik ervan uitging dat het écht was. Toch niet: de scène was redelijk overdreven met wat moeilijke monologen en was eerder wél mislukt. Ze vonden die mislukking zo grappig en passend dat ze die er blijkbaar in hebben laten zitten. Eén ding is zeker: het zette ons allemaal aan het denken.

Nu vond ik, net als sommige anderen, het zeker niet het allerbeste toneelstuk dat ik bijgewoond heb. Ik vond deze keer het gezelschap veel belangrijker en aangenamer: ik zou het zo een keertje opnieuw willen doen. Gelukkig nam de kwaliteit van de voorstelling dus niet weg dat het alsnog een prachtige avond was.

 

Zit er dan nog wel iets in?

Prachtige avond, tof gezelschap, … dat was eigenlijk al wel te verwachten. Oud nieuws. Waarom je op deze blogpost hebt geklikt, is natuurlijk om erachter te komen of je iets kan aanvangen met deze voorstelling.

Heb ik net in meerdere paragrafen subtiel proberen aangeven hoe teleurgesteld we waren? Ja.

Is er dan zelfs nog iets goeds om mee te nemen uit die voorstelling? Ook ja.

Het was namelijk niet zomaar een vertelling over het Middelnederlandse verhaal van Beatrijs, nee, de drie wonderbaarlijke actrices hadden het verhaal in een nieuw, hedendaags jasje gestoken. Dat zorgde voor een aantal humoristische anachronismen, maar toch bleef het verhaal grotendeels intact vergeleken met het bronmateriaal.

Wat leert dit ons dan?

Leerlingen hebben – over het algemeen – een afkeur aan Middelnederlands. Ze snappen de taal niet en zien het nut er niet van in om zich ermee bezig te houden in de huidige tijd. Hoe kunnen we ze dan toch de wijsheden en cultuur meegeven vanuit de tijd van het Middelnederlands? Wel, we kunnen het in een hedendaags jasje steken om de interesse van de leerlingen te wekken.

Belangrijke elementen zoals het kleurengebruik (blauw voor Maria, rood voor de Duivel) en de getallensymboliek (7 jaren) blijven namelijk hetzelfde.

Is dat iets om mee rekening te houden voor wanneer we ooit zelf lessen hierover geven? Of tast je het verhaal liever niet aan? Laat maar horen!

Joren