Hard Hartverscheurend

Schrijver, danser, …

Ish Ait Hamou – een naam waar ieder van ons intussen wel bekend mee is. Is het niet door So You Think You Can Dance, dan is het wel dankzij de boekendates die we tijdens Nederlands 3 hielden. Daar kwam immers zijn boek ‘Het moois dat we delen’ in voor.

Nu bleek ik dus nog een collectie aan boeken thuis te hebben liggen… die ik aankocht ten tijden van covid. We hielden thuis een ‘spring cleanup’ en ik vond een verborgen schat – namelijk een verzameling jeugdverhalen die ik destijds in het middelbaar aangeraden werd aan te kopen voor een aantal opdrachten die we doorheen het jaar zouden maken. We weten allemaal wat er toen gebeurde: covid trof ons, slechts een aantal opdrachten gingen werkelijk door en de meerderheid van de boeken bleef achter om stof te verzamelen ergens in een kast… Tot nu! Ik had toen gezegd dat het een zonde was dat we deze collectie moesten aankopen. Nu bedank ik mijn leerkracht Nederlands van het derde middelbaar.

Toen ik de stapel boeken oprakelde, herkende ik natuurlijk meteen Ish Ait Hamou’s naam op één van de boeken: ‘Hard hart’. Wat grappig om iets te vinden waar ik vroeger nog geen affiniteit mee had, maar alsnog in bezit van was. Ik kon het boek niet zomaar aan mij laten voorbijgaan.

 

Schrijver, danser, … maar ook iemand die kwetst

En man, wat een hard boek dat het ook is. Ik verwachtte ergens een licht verhaal, aangezien het boekje zelf ongelofelijk klein en dun is. Ik was helemaal fout. Als je het nog niet gelezen hebt, raad ik het je echt aan, met een ongelofelijke waarschuwing van tevoren. Het verhaal sloeg erin me mee te sleuren, maar dat einde, … Ik heb enkel bij een handvol andere boeken zo’n leeg gevoel gehad na afloop. En die boeken waren trouwens veel langer. Hoe slaagt Hamou er toch in op zulke korte tijd je zo mee te sleuren in het verhaal van een willekeurige student genaamd Tom? Misschien moet ik mij – nu ik er toch aan begonnen ben – ook eens verdiepen in de bibliografie van Hamou, net zoals ik dat bij Zita Theunynck eerder al deed. Nu ben ik alleszins voorbereid op hoe hard Hamou kan kwetsen en ontroeren, moest dat in zijn andere boeken ook het geval zijn.

 

Leerlingen ook een hard hart geven?

Het gaat – op wonderbaarlijke wijze – ook nog steeds over een boek voor jongeren. Er komen een aantal zware thema’s aan bod – migratie, familie, identiteit, mentale gezondheid – één voor één onderwerpen waarmee jongeren ook in aanraking komen. Het boek zou daar mogelijk de dialoog tot kunnen openen, al vraag ik mij af of het ook niet te ver gaat op sommige plaatsen. Ik kan me gerust inbeelden dat er leerlingen zijn die te hard geraakt zullen worden door het boek. Maar… is het eerlijk om ze dan te af te schermen van dit soort verhalen? Dat weet ik ook weer niet. Ik denk toch dat het boek voor velen vragen zal creëren waar ze graag over praten. Het is ook een redelijk kort boek: perfect om leerlingen die een fobie lijken te hebben voor grote, dikke boeken alsnog aan te spreken.

 

Heb jij al boeken van Hamou gelezen? Welke? Wat vond je ervan? Ik weet dat de thematiek van migratie alleszins een paar keer de revue passeert in zijn bibliografie, maar zijn er nog andere gelijkenissen? Laat het maar horen!

 

Joren