De Schrijfwijzen: here we go again!

De Schrijfwijzen: volgens mij heeft ieder van jullie daar vorig jaar al wel van gehoord. Het concept is dus al gekend. Of iedereen er al een keertje aan heeft meegedaan, dat weet ik dan weer niet. Wat ik wel zeker weet, is dit:

Op de lappen gaan met David en co

Het kan leuk zijn als je alleen gaat, maar het is gegarandeerd nog véél aangenamer als je met vrienden gaat. Dit jaar was David zo vriendelijk om met mij af te dalen naar de bibliotheek van Herentals. Voor hem was het de eerste Schrijfwijzen; ik was al een keertje derdes geworden.

En als ik zou zeggen dat ik daar alleen met David was, had ik gelogen. Tom en Hedwig, die momenteel Nederlands 1 opnemen, waren er onverwachts ook bij! Je weet wat ze zeggen: “The more, the merrier”.

Bijzondere blunder

Wat ik ook te weten ben gekomen, is dat een spellingstest soms grappig kan zijn. Foutjes en blunders zijn er om te maken en om van te leren, maar sommige foutjes spannen nu eenmaal de kroon. Zo kwam er in letterlijk de allereerste zin van het gehele dictee, dat trouwens door de 17-jarige Felicia Boeckx (leerling in de richting Moderne Talen) opgesteld was, het woord “art-nouveauhuis” voor.

Vergeef mij, maar ga even mee in mijn gedachtegang. Je zit daar dus met enkele vrienden. Een (heel groot) beetje nerveus. Misschien ook een beetje competitief. Je wacht angstig op de start van het dictee, met een soort gevoel van: ik heb dat al eens gedaan, ik weet wat te verwachten, kom maar op. Ik zal het wel kunnen.

En dan vallen die eerste woordjes nog best mee, tot ze ineens die verdraaide “art-nouveauhuis” bovenhaalden. Het enige waar ik hier zeker van was, was dat het over een soort huis ging. Ik hoorde blijkbaar nog een extra ‘r’ ergens in het woord en maakte er vervolgens, houd u vast, het volgende van…..

“aarnevoorhuis”

 

Kort gezegd: na de eerste ronde was er een pauze, waarin ik natuurlijk vol enthousiasme ging overleggen met David en Tom wat nu precies de juiste antwoorden waren. Al snel kwam die grote blunder boven en wist ik al hoe laat het was. Dit zouden ze me niet snel laten vergeten. Je mag er zeker van zijn dat we goed hebben gelachen die avond.

Dol dictee

Die eerste ronde was natuurlijk niet alles en dus volgde de tweede en derde ronde al snel. Wat verschilde vergeleken met vorig jaar, was dat ze nu neologismen accepteerden in de derde ronde! Je moest maar gewoon kunnen uitleggen wat je woord betekende. Zit er logica in de betekenis? Dan kon je wel eens winnen. Ik nam natuurlijk de ‘safe route’ en ging gewoon voor een woord dat ik kende én zeker van was dat ik het juist kon spellen: ‘delfische’.

Toevallig kwam dat woord voor in het dictee van het vorige jaar. Je ziet het: je bent echt iets met die dictees! Waarom zeg ik dat? Wel, omdat de combinatie van de eerste ronde (ja, diegene waarin ik ‘aarnevoorhuis’ oprecht en vol zelfvertrouwen neerpende) en  de derde ronde mij een plaats op het podium hadden verzekerd.

Stresserende spelling bee

Hoewel dat niet helemaal de waarheid is. De ‘plaats’ op het ‘podium’ die het mij verzekerde, was er één in een soort ‘spelling bee’-duel met een andere deelnemer, die evenveel punten had gescoord, maar ongetwijfeld niet dezelfde fantastische blunder had gemaakt. Zij stond daar enorm zelfverzekerd terwijl ik wel van dat podium af kon trillen. David en Tom maakten dit natuurlijk nóg beter door hun gsm’s naar mij te richten. Jawel, ze waren mij hier aan het filmen. Wat ze nu precies op beeld hebben gelegd, is dat ik enorm veel moeite had met het spellen van basiswoordenschat, de letter ‘k’ op het Engels zei (‘kay’) en dan bij het, jawel, ALLEREERSTE ‘moeilijke’ woord meteen afviel.

Uitzonderlijke underdog

Een welverdiende derde plaats dus. Twee edities op een rij.

De winnaar bleek iemand te zijn waar we tijdens de pauze al mee hadden gebabbeld. Een echte underdog. Ze had al drie hele edities gewonnen. Lees dat maar opnieuw. Drie edities! Goud!

Maar nu was ze héél onzeker over het dictee deze keer. Ze beweerde dat ze geen kans had. En toch kreeg ze het voor elkaar. Een vierde keer.

Toen ze de winnaar bekendmaakte, voelde de presentator blijkbaar ook de nood om mijn blunder nog eens voor de gehele groep te herhalen. Alsof de afgang onder vrienden al niet genoeg was, vroegen nu alle academici in die bibliotheek ook nog af wat ik, natuurlijk ook nog de jongste deelnemer, daar eigenlijk deed.

The joke’s on them: ik heb deze keer superveel plezier gemaakt én bijgeleerd van Tom dat ‘nou en of’ naar het Frans vertaald wordt als ‘maintenant et ou’.

 

Hopelijk hebben jullie ondertussen ook geleerd dat je volgend jaar nu eenmaal móét deelnemen. Al helemaal zeker als je dat nog nooit hebt gedaan. Ik beloof je dat je het naar je zin zal hebben. Ohja, en dat je je spelling kan verbeteren.

 

Hopelijk allemaal tot volgend jaar in de lokale bibliotheek!

 

 

Joren